قالیباف در شبکه اول سیما:
کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری گفت: در ۲۹ اردیبهشت باید بین ادامه روند دولت فعلی و تغییر، تصمیم بگیریم، دولت فعلی که می‌گوید نمی‌شود و نمی توانیم و دولت مردم که می‌گوید داریم، می‌شود و می‌توانیم.
کد خبر: ۴۱۴۷۵۳
تاریخ انتشار: ۰۷ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۲۳:۱۳ 27 April 2017

به گزارش تابناک سمنان، محمدباقر قالیباف کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری امشب (پنجشنبه) در گفت‌وگوی تلویزیونی در قالب برنامه «با دوربین» از شبکه یک سیما، گفت: بنای من این است که درباره ایران، فرزندان، خانواده ها و نسل آینده و زندگی امروز صحبت کنم.به گزارش تابناک سمنان، محورهای اصلی اظهارت قالیباف به شرح ذیل است:

قالیباف

* وقتی می‌خواهم از ایران عزیز صحبت کنم قصد ندارم به تاریخ بزرگ ملت، کشور کهن و به یادماندنی حرف بزنم، قصد دارم درباره واقعیت ها و مسایل و مشکلات امروز جامعه سخن بگویم. در اینجا می خواهم از واقعیت هایی سخن بگویم که شاید ۲ گروه خوششان نیاید، شاید بعضی از مسئولان دولتی امروز علاقه ای به شنیدن این مسایل را نداشته باشند و بخشی از افراد تافته جدا بافته از مردم که به تعبیر من کمتر از 4 درصد جامعه را تشکیل می دهند.

*امروز می خواهم از واقعیت ها سخن بگویم، امروز مردم ما در رسیدگی به آسیب های اجتماعی در حاشیه هستند، در حوزه مسایل سیاسی نیز اگر در صحنه هستند به صورت مقطعی در صحنه های سیاسی حضور دارند.

*مردم ما را از گردونه مسایل اقتصادی اخراج کرده اند و از صحنه فرهنگ کنار زده‌اند. فرصت مناسب برای بروز استعداد ها و ظرفیت های مردم وجود ندارد.

*10 درصد جمعیت ما در فقر مطلق هستند و برای ابتدایی ترین موضوعات دچار چالش هستند. ما کشور ثروتمندی هستیم که از ذخایر و ظرفیت های زیادی برخوردار هستیم. به عنوان نمونه در انرژی های فسیلی اعم از گاز و نفت رتبه اول را در جهان داریم.

*اگر ما یک درصد جمعیت جهان را داریم اما بر اساس آمارها پنج درصد ظرفیت های بزرگ را در کشور داریم. از دیگر سو کشوری هستیم جوان با نیروی جوان فعال، تحصیلکرده و با اراده که دیگر کشورها حسرت چنین ظرفیت بزرگی در منابع انسانی دارند. واقعیت تلخ آن است که با چنین منابع انسانی و مادی و با بهترین شرایط مردمی کم درآمد و فقیر داریم.

* اگر در دولت مردم قول حمایت از محرومان و فقرا را دادیم به این خاطر است که آنها دوباره به زندگی خودشان برگردند. اگر به پرداخت یارانه برای بخشی از قشر کم درآمد قول دادیم به خاطر این است که بتوانند حداقل زندگی خودشان را اداره کرده و شرمنده خانواده خودشان نباشند.

*‌ اگر قول پنج میلیون شغل را دادیم به این خاطر است که ما می دانیم ریشه همه این مشکلات اعم از فقر، اعتیاد، رکود و گرانی در نداشتن شغل از سوی جوانان است.

* آنهایی که قاچاقچی حرفه ای هستند و دلالانی که زالوصفتانه بدون هیچ فعالیت و تلاشی بیشترین سهم و سود را از دست رنج کشاورزان و تولید کنندگان صنعتی و کشاورزی می برند و از منافع 4 – 5 برابری برخوردار هستند اما تولید کنندگان اصلی مقروضان به بانک ها هستند.

* اگر امروز از واردات کنندگانی که مزاحم تولید هستند نام می بریم، آنها در حقیقت سرباز بیگانگان هستند و حتما علاقه مند نیستند این حرف ها را بشنوند.

* علت اصلی اختلاف طبقاتی آن است که چهار درصد اجازه فعالیت به 96 درصد مردم را نداده اند.

* قول داده ایم با ایجاد سامانه ملی کارانه بتوانیم به جوانانی که مشغول کار بودند اما به دلایل مختلف رکود و کاهش تولید و فعالیت بدون کار شده اند، در حد 250 هزار تومان در ماه به آنها کارانه داده شود تا زمانی که آنها بتوانند کار پیداکند و ما از طریق این سامانه آنها را به محیط های کار معرفی کنیم؛ از این رو می توانیم حداقل کمک را به این عزیزان انجام دهیم چراکه این حق آنها است

*‌ مادرانی هستند که در خانه مردم کار می کنند و با حداقل دریافتی جوان خود را راهی دانشگاه می کنند تا روزی به خانواده و کشور کمک کنند، اما بعد از فارغ التحصیلی این جوان در خانه باقی می ماند و حتی پول جیبی اش را باید از مادر خود بگیرد، اینجا است که این جوان نا امید و شکسته می شود. به همین جهت ما سامانه کارانه را تولید می کنیم تا تولید کار و فعالیت را با عدالت ایجاد کنیم.

* ما مالیات را با سختی و دقت از 96 درصد مردم می گیرم، حتی گاهی اوقات ناخواسته از تولید کننده یا فروشنده ای که درآمد کافی نداشته و از کسانی که حقوق بگیر دولت هستند مالیات را در سرموعد می گیریم اما 4 درصدی که بیشترین سود و بهره را می برند و از بیشترین رانت استفاده می کنند نام و نشانی نیست. آنها بدون پرداخت هیچ مالیاتی بیشترین سود را می برند.

*‌ اگر قول می دهیم درآمد را افزایش دهیم به این دلیل است که آسایش و آرامش کشور را به صورت عمومی در بین کسانی که در روستاها و مرزها تا شهرها زندگی می کنند ایجاد کنیم تا هر ایرانی بتواند یک زندگی افتخار آمیز داشته باشد. دولت مردم وظیفه خودش می داند تبعیضی که بین بازنشستگان است از میان بردارد و تعهدات خودش به فرهنگیان و معلمان را ادا کند.

* ریزگرد ها آسیب جدی به مردم رسانده و دولت مردم تلاش می کند برنامه های خودش را در این زمینه اجرا کند.

* مردم شما می توانید تصمیم بگیرید که در 29 اردیبهشت همین وضعیت ادامه پیدا کند که به معنی ادامه بیکاری و رکورد و آُیب های اجتماعی است یا اینکه شما با حضور خود این تغییر را ایجاد کنید.

* بعد از صحبت من درباره 5 میلیون شغل اینگونه اظهار کردند که چنین چیزی امکان پذیر نیست. اگر نگاهی به روند جمعیتی کشور کنیم، در سال 1364 تعداد 1850 هزار نفر متولد شده اند و این روند جمعیت تا سال 1374 ادامه داشته اند که متوسط جمعیت در این دهه حدود 1250 هزار نفر است. همه این افراد امروز در سن 22 تا 32 سالگی هستند و به شغل و ازدواج و مسکن نیاز دارند.

* من متعجب هستم از دولتمردان امروز که می گویند می خواهیم مشکلات را حل کنیم بعد می گویند 5 میلیون شغل امکان ندارد. اگر همین 5 میلیون شغل هم ایجاد نشود به این معنی است که در 4 سال بعدی شما دولت مردان می خواهید مردم از شرایط فعلی بدتر باشند.

* دولت مردم به مردم عزیز ایران متعهد است که 5 میلیون شغل را با کمک شما مردم خصوصا کارآفرینان، جوانان و همه صنعتگران ایجاد کند. البته در برنامه ششم توسعه نیز بر این موضوع تاکید شده است

* اگر باری همین یک مورد اقدام جدی ایجاد شود چند صد هزار شغل ایجاد می شود. در صنایع پتروشیمی به ازای هر یک میلیون تن، 200 هزار شغل به صورت مستقیم و 400 هزار شغل غیر مستقیم ایجاد می کند. قادر هستیم با سرمایه گذاری و تکنولوژی داخلی و سرمایه گذاری هایی که تا کنون صورت گرفته وبه خاطر دخالت 4 درصد باعث شده است از این ظرفیت استفاده نشود می توانیم 8 میلیون تن به ظرفیت پتروشیمی ایجاد کنیم یعنی 1 میلیون و 600 هزار شغل مستفیم و بیش از 3 میلیون شغل غیر مستقیم.

* امروز دانشجویان با معراتی در حوزه آی تی داریم می توانیم از صخنه های بین المللی و داخلی استفاده کنیم اما این اتفاق رخ نمی دهد.

دولت مردم مصمم است با این 4 درصد مبارزه کرده و جلوی واردات غیر ضروری را بگیرد البته همیشه مدافع واردات تکنولوژی و مواد اولیه کارخانه ها هستیم اما در کشوری که صنعتگران، اندیشمندان و حوزه های دانشگاهی می تواند تکنولوژی گسترده ای داشته باشند و ماهواره را در مدار قرار دهند چه ضرورتی بر واردات چوب بستنی است؟ در این شرایط دیگر تسبیح و مهر و سجاده را هم وارد می کنیم این یعنی ظلم به ملت. معنی این حرف را درک می کنم که وقتی می خواهیم با این 4 درصد مبارزه کنیم آنها قدرت، پارتی و پول دارند و از حوزه نفوذ برخوردار هستند. همچنین آنها حاشیه امنیت و رسانه دارند و اهل تهمت زدن هستند.

* آنها قدرت تخریب دارند و همان کسانی هستند که چند ماه قبل در رسانه ها دیدید عکس دختر خانمی را در مجلس عروسی با تجملات کذایی پخش کردند و گفتند مراسم عروسی دختر قالیباف است. روز اولی که پا به خدمت برای مردم گذاشتیم جان خود را به دست گرفتیم و به میدان جنگ رفتیم. امروز هم اگر لازم باشد آبروی خود را می دهیم و در مقابل این 4 درصد زالو صفت که خون 96 درصد مردم را می مکند با امید خدا و کمک مردم محکم می ایستیم.

* ما جلوی فرار مالیاتی را می گیریم و به فضای کسب و کار رونق می دهیم اما وقتی با دولتمردان امروز صحبت می کنیم می گویند نمی شود. می گوییم چرا نمی شود عادلانه فرصت ها را در اختیار همه قرار دهیم؟

* من از مردمی کردن امنیت صحبت کردم، گفتم پلیس را به خدمت مردم در می آوردم و نظارت به پلیس را افزایش خواهیم داد اما سخره گرفتند و کنایه زدند. چون آن روز مردم حق داشتند این حرف ها را به سختی باور کنند. وقتی به یک پاسگاه مراجعه می کردند و می گفتند حکم جلب داریم می گفتند ماشین و نیرو نداریم، حتی وقتی دزد را می گرفتند آنها حاضر نبودند دزد را تحویل بگیرند! اما آن روز به مردم قول دادیم پلیس را به درب خانه های مردم می آوریم. پلیس 110 بعد از 15 ماه ایجاد شد و همه چیز متحول شد به نحوی که همه اعضای خانواده در هر کجای کشور با یک تلفن توانستند پلیس را به خدمت بگیرند.

* از دولت مردان متعجب هستم که مرتب میگویند نمی شود.

* وقتی می گوییم می خواهیم به جوانان کمک کنیم فریاد دولت بلند است که این ها نشدنی است و این حرف ها شبیه به معجزه است! فرق دولت مردم دولت فعلی این است که ما می گوییم می شود و می توانیم و این دولت می گوید نمی شود و نمی توانیم.

* ما می گوییم چطور می شود در حین اینکه همه تروریست ها به دنبال نا امین کردن کشور هستند با همه تلاش خود نتوانستند یک جلیقه انفجاری وارد کشور کنند. باید به این قدرت و زحمت افتخار کنیم اما چگونه است بیش از 20 میلیارد کالای قاچاق از بنادر ارد می شود بر قطارها و کامیون ها سوار می شود از جاده ها راهی می شود و در بازار توزیع می شود اما نمی توانیم جلوی آن را بگیریم، آیا مردم می پذیرند؟

*‌ از سال 89 آن بخشی از مردم که یارانه می گیرند و جز با یارانه زندگی نمی کنند، شما با وجود تورم و گرانی چرا افزایش نمی دهیم.
در سال 92 104 هزار میلیارد تومان هزینه جاری دولت است که در سال 95 این رقم به 330 هزار میلیارد تومان می رسد. یعنی هزینه دولت سه برابر می شود اما یارانه ان بخش از مردم نیازمند امکان سه برابر شدن ندارد! ما می گوییم مدیریت شما برگشته به 60 سال قبل جهانی است و با مدیریت نسل دومی نمی شود اما با مدیریت نسل چهارمی و توجه به مدیریت روز دنیا می شود این کارها را انجام داد.

* ما می گوییم به جای شعار باید کار کرد و به جای حرف باید عمل کرد اما شما می گوید با توزیع دادن، توجیه کردن و نصیحت مسایل حل می شود. آیا قاچاقچی کله گنده، دلال زالو صفت و وارد کننده طرفدار بیگانه را با نصیحت و مذاکره می شود حل کرد یا با کار و مدیریت و تلاش صحیح بنابر این پول هست اما در جایی که باید باشد نیست.

* در 29 اردیبهشت باید بین ادامه روند دولت فعلی و تغییر، تصمیم بگیریم، دولت فعلی که می گوید نمی شود و نمی توانیم و دولت مردم که می گوید داریم، می شود و می توانیم.



منبع: فارس
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار